Kieruję się do Chiesa di San Bartolo, jest to jedyny zabytek na wyspie, zbudowany na wysokości 340 metrów. Po drodze widzę, jak robotnicy kładą kable elektryczne – rozkopana jest kamienna ścieżka w dół... To musi być katorżnicza praca, doprowadzenie prądu i wody wszędzie na wyspie, pod tymi kamieniami, na tych wysokościach...

Docieram do kościoła. Pochodzi z dziewiętnastego wieku, choć zbudowany został na pozostałościach szesnastowiecznej zakrystii. Jest niestety zamknięty, cisza tu i spokój – jak wszędzie. Przy kościele odpoczywam, leżąc sobie wygodnie na zacienionym murku...

Potem idę w górę ocienioną kamienną ścieżką, w stronę starej wioski Montagna (czyli góra). W pewnym momencie słyszę tupot kopyt, usuwam się ze ścieżki i udaje mi się nakręcić filmik – jedzie na mule jeździec, a za nim idzie jeszcze jeden muł. Mężczyzna wita się, pyta, czy idę w góry, pozdrawia i wjeżdża po stromej ścieżce wysoko w górę...