Przygotowując się do podróży na Sycylię znalazłam w necie miasto Trapani, które mnie urzekło, a na stronie oficjalnej tego miasta wójt gminy oferował przysłanie pocztą prospektów na temat miasta i jego okolic. Oczywiście, skorzystałam i po paru tygodniach otrzymałam kolorową przesyłkę. Poczułam się osobiście zaproszona w tamte strony - o czym mowa będzie w podróży Moja Sycylia (na razie na Kolumberze). W prospekcie zafascynowały mnie zdjęcia, a potem opowieść o Pantellerii, wyspie czarnej jak lawa, z której powstała i zielonej jak woda i lasy, tysiącem odcieni zieleni i czerni... Zamarzyłam żeby zobaczyć te kolory na własne oczy, ale to nie było takie łatwe. Biłam się z myślami, liczyłam środki i czas, rezygnowałam i decydowałam na nowo. W końcu na tydzień przed wyjazdem na Sycylię rozpaczliwie kupiłam bilet na samolot z Trapani na Pantellerię. Jeden dzień, no ale wyspa nie jest duża - pewnie dam radę ją obejść...
Pantelleria to największa z wysp w pobliżu Sycylii, leżąca jedynie 70 km od wybrzeża Afryki, bliżej niż od Sycylii. Nazywana bywa "czarną perłą Morza Śródziemnego": cała ta wyspa wynurzyła się z morza w wyniku wybuchu wulkanu. i wszędzie na wyspie znajdują się czarne, brunatno i rudoczarne kamienie, głazy i gleba pochodzenia wulkanicznego.
Nazwa Pantelleria pochodzi z arabskiego i znaczy Córka wiatru co jest prawdziwym symbolem wyspy, jako że silny wiatr, wiejący tu przez cały rok zmusił mieszkańców do podporządkowania swego życia, życia swych zwierząt i roślin wiatrowi. Z bloków wulkanicznych buduje się tu od zarania ogrodzenia i mury dla ochrony pól i ogrodów, (często można spotkać pojedyncze drzewo lub kilka krzewów winorośli otoczone własnym grubym murem) oraz domostwa zwane dammuso - są to kwadratowe niskie domy z często bielonymi dochodzącymi do dwu metrów grubości ścianami z małymi oknami, oraz dachami tak ukształtowanymi, aby zbierały deszczówkę, jako że wody pitnej na wyspie nie ma wiele.
Dammusi występują na wyspie i w swej formie antycznej, i jako oryginalne domostwa w których mieszkańcy zamieszkują do dzisiaj, jak też jako odbudowane i zmodernizowane, lub też wybudowane współcześnie wygodne ośrodki turystyczne, które można wynająć na okres pobytu na wyspie.
Nabrzeżna droga ma 45 kilometrów, wybrzeże jest najczęściej skaliste, tworzy często bajeczne zatoki z czarnych poszarpanych skał o niezwykłych kształtach. O wulkanicznej aktywności terenu świadczy występowanie kilku gorących źródeł (o temperaturze od 45 do 90 stopni), źródeł pary, tworzących naturalna saunę, oraz przeciwnie - jaskini zimna.
Jeden z najpiękniejszych zakątków wyspy to jezioro, zwane Zwierciadło Wenus (Specchio di Venere) - słone jezioro o spokojnej, krystalicznie czystej wodzie, w którym występują lecznicze gliny.