WYSPY EOLSKIE - inaczej zwane Wyspami Liparyjskimi to siedemnaście (siedem większych i dziesięć małych) wysp pochodzenia wulkanicznego, położonych na Morzu Tyrreńskim, na północ od Sycylii. Mieszka tu ok 15 tys. mieszkańców, najwięcej (ok. 10,5 tys) na Lipari. Jednak w sezonie jest tu kilkakrotnie więcej turystów, szczególnie na Lipari i Salinie, najmniej na Alicudi i Filicudi.

Starożytna nazwa wysp - Isole Eolie pochodzi od imienia boga wiatrów, Eola, który miał tu swą siedzibę według mitologii włoskiej.

Wyspy Eolskie to stożki lub resztki wulkanów, na Stromboli i Vulcano znajdują się czynne wulkany.

Na wyspy archipelagu można się dostać jedynie drogą morską - głównie z Milazzo i z Neapolu (z Neapolu prom tylko dwa razy w tygodniu!).

Tylko trzy wyspy (Salina, Lipari i Vulcano) posiadają drogi dostosowane do ruchu samochodowego. Woda pitna pochodzi z opadów zbieranych do specjalnych pojemników na dachach domów (cysternach) oraz z cystern umieszczonych w górach, jak też jest dowożona statkami z Messyny i z Neapolu.